Frans leest voor uit hoofdstuk Flipse en de Franse koeien

Illustraties: Rob Brouwers

 

Uit: Biertje voor Flipse

 

Flipse was een keer van zo'n rondje teruggekeerd in café De Gouwe Geit toen Frans al weg was. Nu kon Geert haar wel vertellen dat Frans al naar huis was en dat zij dus beter ook maar kon gaan, maar hoe doe je dat als je kroegbaas bent en geen hondenfluisteraar? Dus bedacht Geert de volgende oplossing. Hij bestelde een taxi, zette Flipse op de bank naast de chauffeur, vertelde waar de hond naar toe moest en betaalde.
Zo kon het gebeuren dat er bij Frans werd aangebeld en hij een taxichauffeur en taxi voor de deur zag staan toen hij opendeed. ‘Mijnheer De Jong, ogenblikje’, knikte de taxichauffeur, en hij liep voor de motorkap langs om de auto heen naar de andere kant, deed het portier open en liet daar Flipse uit. Ook deze liep weer keurig om de auto heen en wandelde parmantig naar binnen, zonder de verbouwereerde Frans een blik waardig te gunnen. Vermoedelijk diep beledigd dat zij was achtergelaten. 'Fijne avond nog mijnheer De Jong', zei de taxichauffeur en vervolgde zijn weg.

 

Uit: Skiën met Flipse

 

Daar werd de volgende oplossing voor bedacht: Flipse werd geïnstalleerd naast het hokje van de liftbediening, op luttele meters van waar de stoeltjes zouden passeren, en kreeg opdracht daar te wachten. Dat deed zij want Flipse was wel eigenwijs maar kon ook heel goed luisteren. Frans en Corinne namen plaats in de lift en toen zij langs het hokje kwamen floot Frans de hond die na een korte aanloop en een flinke sprong precies bij Frans op schoot belandde. Er was niet echt bij nagedacht over wat er zou gebeuren als Flipse zou missen. Frans ging er maar vanuit dat dit niet zou gebeuren, immers: 'Nee, je moet het niet doen, je moet thuisblijven.'

 

Uit: Flipse en de Franse koeien

 

Flipse keerde daarom als een speer om en rende terug in de richting van Frans, de koeien nog steeds achter haar aan. Frans, die geacht werd haar te redden, werd daardoor onbedoeld opgezadeld met een serieuze uitdaging en kon ook niet anders doen dan het op een lopen zetten, de andere kant op. Dus liep daar eerst Frans, zo hard mogelijk, daarna Flipse, ook zo hard mogelijk, en daarachter de snel naderende want nog harder lopende kudde Franse en vermoedelijk door de EU flink gesubsidieerde koeien. Frans dook net weg achter een boom die hem ervoor behoedde onder de voet gelopen te worden, toen hij een luid ‘aiaiaiai’ achter zich hoorde. Bij het omkijken zag hij Flipse door de lucht vliegen. Als een stierenvechter door een van de koeien op de horens genomen en in de lucht geworpen.

 

Uit: Flipse en de duinwacht

Ook op de motor trok Flipse heel wat aandacht. Menigmaal zag Frans een gezicht in een passerende auto licht verveeld naar de BMW kijken, waarna er opeens opnieuw gekeken werd maar nu alert en verbaasd. Wat was dat? Een hond voorop de motor? Ja, dat was een hond voorop de motor. Dat was Flipse.

 

Uit: Flipse uit logeren

 

Het is niet helemaal duidelijk waarom, maar op een of andere manier bestond het idee dat Flipse dood zou gaan tijdens een logeerpartij bij André en Ellen. De verzorging door André en Ellen stond daar los van en dat André haar had geleerd ‘dood’ te gaan, waarbij Flipse ‘doodstil’ op haar rug ging liggen met voorpoten gekromd omhoog en achterpoten wijd uit elkaar, had daar ook niets mee te maken. Dat Ellen aan de buurvrouw had gevraagd of zij wellicht ruimte had in de diepvrieskist weer wel. Ook toen al had Frans immers bedacht dat Flipse begraven moest worden bij CC in Frankrijk en dat de hond dus in de tussentijd koel bewaard moest blijven om niet te bederven voor hij weer thuis was.